Ken jij deze kerel?
Dit was DE ‘witte powerranger’, Tommy. Toen Thomas rond de 11 jaar was, was dit een hype. Neenee, geen fortnite en toestanden maar de enige echte PowerRangers.
En ik vraag me af of jij weet dat die Tommy een oorring had. Ontzettend stoer, niet? 20 jaar geleden was ik blijkbaar al bezig om bepaalde behoeftes op te lossen. Want mijn vrienden en vooral ikzelf wilden ook zo’n oorring…
Jep, die avond was ik aan de werkbank van mijn vader bezig met het in elkaar franselen van oorringetjes. Eerst probeer ik met soldeerdraad maar dat was niet sterk genoeg.
De tweede avond ging ik terug naar het tuinhuis en ik vond een bol elektriciteitsdraad… Dat leek er al meer op. Stap 1, draad knippen. Stap 2, draad strippen. Stap 3, draad plooien.
De derde en de vierde avond was mijn prototype klaar en ging ik massaal aan het knippen, strippen en plooien. Jep. Mijn eerste business was een feit. Oorringetjes aan 1 frank. Iemand een idee hoeveel 1 kg koper kost? (6/10: € 4,15/kg oftewel 167.41 frank). Ik gok dat 1 oorring 16 centiem kostte en ik verkocht dit aan 1 frank zonder werkuren. Laten we zeggen dat ik veel spekken ben gaan kopen.
Tot op een avond mijn vader zich afvroeg wat ik aan het uitspoken was. Hij werkte altijd van heel vroeg in de ochtend tot heel laat in de avond. En die ene keer was hij iets vroeger thuis. Weet dat tattoes en piercings in die periode echt not done waren.
Zeker wetende dat ik ooit met een kleeftatoe thuiskwam en ik de opdracht kreeg deze onmiddellijk af te wassen. Het moest onmiddellijk weg en ik had enkel een schuursponsje. De snelste manier was dan ook de harde kant van de spons de gebruiken. Toe ik zei: ‘ pa, dat doe wel nogal pijn he’ zei hij: ‘en dat is de bedoeling’.
Nu, terug naar het tuinhuis: Met het nodige angstzweet, rode wangen en wat stotteren verder vertelde ik mijn vader over ‘mijn onderneming’. We hebben eens goed gelachen maar we hebben afgesproken om dit niet meer te doen... En als mijn vader dan toch in de buurt kwam deden we snel de oorringetjes uit 😉
